vrijdag 10 oktober 2014

Konrad Bayer +10-10-1964

 
hij hief een voet op als zo vaak tevoren en begreep niet wat hem bijeenhield, wat hem niet liet instorten, zijn hand naast zijn voet, zijn schedel naast het vlees van zijn wang, ja zo zou het kunnen zijn, zo zal het daar liggen, waartoe de zwaartekracht als ze me niet op de knieĆ«n dwingt, vasthoudt, een dunne koek op het oppervlak van de magnetische berg? allemaal leugens, niemand houdt me tegen, schreeuwde goldenberg in gedachten en stootte zich van de planeet aarde af. nadat hij zich tot op een hoogte van 35 cm had verheven en even dicht de trawant maan was genaderd, vergeefs proberend zijn geringe aantrekkingskracht te gebruiken die niet eens het zweet op zijn voorhoofd tot vloed kon brengen, kwam deze ruimtevaart in haar tweede fase en het schip goldenberg daalde onstuitbaar naar de geasfalteerde aardkorst, landde veilig op een been, het tweede volgde seconden later. heimat, dacht goldenberg, met tranen van ontroering.

Uit: Konrad Bayer, het zesde zintuig. een roman (Uitgeverij IJzer, Utrecht, 2001)